لبخند

مردی که خیلی اهل کار و فعالیت نبود، روزی در حوالی ادارۀ کار یک شهر کوچک پَرسه می زد و دید بر روی یک پارچه نوشته این شعر به چشم می خورد: 

نابرده رنج، گنج میسّر نمی شود        مزد آن گرفت جانِ برادر که کار کرد! 

او هم برای توجیه عدم تمایلش به کار، کنار آن بنر نوشتند:  

پرکارتر ز بیل نباشد به روزگار           دیدی فلک چه بر تَهِ او استوار کرد