در مراسم تشییع پروفسور گنجی در مرکز دایره‌المعارف بزرگ اسلامی، خبرنگار شبکه 5 به سراغ دکتر منوچهر اقتداری رفت. به یک باره بغض دکتر ترکید. جلوی دوربین با صدای بلند گفت: "بگذارید بگویم که این حکومت، حقوق بازنشستگی گنجی را قطع کرد تا او به نان شب محتاج شود. بگذارید بگویم که اینها حقوق ایرج افشار و محمد امین ریاحی و خیلی‌های دیگر را قطع کردند. به خدا این دولت، این حکومت، با دانشمندان ما بد کرد، بد کرد، بدکرد..."
حدود دو سال پیش که با دکتر گنجی مصاحبه کردم، دکتر با دلی شکسته گفت: "بعد از 37 سال خدمت در دانشگاه تهران با رتبه استادی و در پست معاونت دانشگاه بازنشسته شدم. پنج سال بعد که انقلاب شد، حقوقم را قطع کردند. حالا بعد از بیست و چند سال که حقوق نگرفته‌ام، ماهی 600 هزارتومان به من می‌دهند. آیا این در شأن مقام و خدمات من است؟" دکتر می‌گفت: "اول انقلاب که حقوقم را بریدند، به یک دارالترجمه رفتم. برای ترجمه شناسنامه 15 ریال و برای ترجمه گواهینامه تحصیلی 35 ریال می‌گرفتم و این طور زندگی می‌کردم. حتی مجبور شدم کتابخانه‌ام را که بزرگ‌ترین سرمایه‌ام بود، بفروشم."
حصاری دور دریا
سالهای اخیر محدودیت های زیادی برای شنا در سواحل دریا ، رفتن به سینما و استفاده از استخرهای شنا در روزهای ماه رمضان گذاشته شده است. طرحهایی برای باز بودن استخرها و سینماها ازافطار تا سحر گذاشته شده است که با توجه به زمان محدود آن و امنیت شب بسیار مورد تردید است . فلسفه این محدودیتها نیز امکان باطل شدن روزه بافرو بردن سر در آب و یا تماشای فیلم در طی روز است . سوال مهمی که پیش روی ماست این است که مگر خود روزه داران نمی دانند مبطلات روزه چیست که مسئولان باید اقدام کنند ؟اگر کسی واقعا روزه دار باشد به اغذیه فروشی نمی رود ،در طول روز سرش را زیر آب نمی برد و فیلمهای صحنه دار نمی بیند. در این میان می ماند تکلیف کسانی که به هر علتی روزه نمی گیرند آیا مومنان حق دارند حقوق سایرین را محدود و ممنوع سازند؟ آیا یک جامعه دینی این حق را دارد که احکام شرعی را به اجبار به همگان تحمیل کند ؟ کسی که مسافراست ، بیماراست ، ضعیف است ،دارای کار طاقت فرساست و یا اعتقادات دیگری دارد باید از امکانات اولیه زندگی مانند دریا ، استخر در فصل تابستان و یا سینما محروم شود ؟ اینکه غیرمومنان(کسانی که به هر علتی به روزه اعتقاد ندارد و یا برایشان مشکل است بگیرند) در اوج گرمای تابستان در فضای سرپوشیده به دریا یا استخر بروند و یا اوقات فراغتشان رادر سینما بگذرانند مانع روزه روزه گیران است؟ بنظر می رسد نگاه 100درصدی به دین و اجرای احکام دینی به هر قیمتی باعث نقض حقوق سایر شهروندان خواهد شد ، در یک جامعه دیندار می شود به خاطر ملاحظات روزه داران،اغذیه فروشان ساندویچ سرد و داخل مغازه سرو کنند ، اما نمی شود از عموم خواست که گرسنه بمانند و یا در اوج گرمای تابستان تنی به آب نزنند . در حقیقت در یک جامعه متعادل و انسانی این رعایت حقوق دو طرف است که مانع از ایجاد بغض و کینه می شود و این حق انتخاب و اختیار انسان است که مورد تجلیل و تکریم قرار می گیرد. رعایت حقوق غیر معتقدان باعث می شود اولا مسلمانان در دیگر کشورها آسیب نبینند و ثانیا این عجوزه پیر (قدرت ) اگر روزی در دست غیر معتقدان (مثلا رضاخان) قرار گرفت جامعه از تضییع حقوق دینداران حمایت نکند.
خدا لعنتشون کنه به خاطر همین جهان سومی هستیم .