دیر زمانی است که به این می اندیشم، چرا در روزگاران گذشته عشق و مهر واقعی بود و اکنون نیست. چرا دوست داشتن حقیقت بود و امروز دروغ. یادم است زمانی برای جا گرفتن در آغوش گرم، دلمان پرپر می زد واکنون می ترسیم در آن آغوش گرم مارها نهفته باشد. یادم است جای بوسه های گرم که آرامش به ما می داد اکنون جز هراس چیزی نیست چرا که می ترسیم در کنار لبهای ما،لبهای دیگری نهقته باشد که ما نمیبینیم. یادم است برای در آغوش فشردن یکدیگر مسابقه می دادیم که هر که برنده میشود عاشق تر بود، کسی از عشق پروا نداشت، اما اکنون برای در آغوش کشیدن یکدیگر به این فکر می کنیم مبادا قبل ما کسی با ارزش بیشتری آن راخریده باشد که عشق ما در قبالش به چشم نیاید. یادم است قبل ها آدم ها برای فروکش کردن عشقشان، عشق بازی می کردند و اکنون جای آن عشق بازی را هوس بازی گرفته. آدم ها به چشم یک طعمه به همدیگر نگاه می کنند، فقط برای سیرابی ولعشان. چه حقیقت تلخی است نابودی عشق. دیر زمانی است به این می اندیشم که عشق وجود دارد؟! سالهاست در پی آنم اما نیافتم و همیشه به این جمله می اندیشم که " گشتم نبود نگرد نیست ".
دگمه بازگشت به عقب سلحشور: سینمای ایران فاحشه خانه است . سینما دشمن معنویت است.
امسال 36 دانشگاه کشور ظرفیت پذیرش دختران را در برخی از رشته های دانشگاهی در دفترچه انتخاب رشته سال 91 حذف کرده اند و در حالیکه در سال 90 تنها دو رشته از ظرفیت دختران حذف شده بود، امسال 77 رشته کارشناسی پذیرش دختران ندارند.
مدتهاست سوال پررنگی در ذهنم شکل گرفته است . در قدیم می گفتند دختران اجازه ورود به مکتب خانه را نداشتند ، اجازه تحصیل و کار نداشتند ، تحصیل دختران را باعث فساد می دانستند .چرخ روزگار چرخید و خیلی از مسائلی که در گذشته تابو بودند الان جزء حقوق بدیهی افراد شمرده می شوند . این مساله را می توان ناشی از کتابهای آسمانی مانند قرآن یا ترقی بشر در اعلامیه هایی مانند حقوق بشر و یا بالا رفتن سطح سواد و گسترش تکنولوژی دانست . اما ظاهرا هر سیستمی بازگشت پذیر است . دموکراسیهای مترقی و سیستمهای غربی امثال هیتلر و موسولینی را پرورش دادند. بلوک شرق استالین و لنین را پرورش داد و بسیاری از دستاوردهای خود را نابود کردند.
تمدنهای انسانی ظاهرا هرکدام دگمه بازگشت به عقب دارند آنها به سادگی می توانند بسیاری از زحمات و دستاوردهای گذشته خود را یک شبه برباد دهند چرا چنین است؟
به تمدن ایران که نگاه می کنیم بعضی از صفات در آن تثبیت شده است به برکت حضرت علی(ع) و امام حسین(ع) مردم ایران مردم ضد ظلمی بار آمده اند . آنها ظلم فجیع نمی کنند و جنایاتی که سایر ملل در حق دیگران روا داشته اند در ایران موضوعیت نداشته است .
مردم ایران حکومت را تقدیس نمی کنند . کل حکومت امامان شیعه ۵ سال بوده است و امامان شیعه اساسا منتقدان وضع موجود خلفای اموی و عباسی بوده اند.
مردم ایران به زبانشان عشق می ورزند - به تمامیت ارضیشان حساسند - بزرگان علم و ادب و هنرشان را پاس می دارند و زنانشان را باحیا نگاه می دارند.
مردم ایران معتدلند هیچگاه زنان را مایلمکشان حساب نکرده اند و چندهمسری و کنیزداری و برده داری رواج نیافته است . زنان در طول تاریخ علی رغم نمود بیرونی کم در جامعه ، درخانوادهها تکیه گاه بوده اند .
اما چیزهایی تثبیت نشده اند و به سادگی قابل بازگشتند. از آن جمله جنسیت و حقوق شهروندان است . در اسلام و فرهنگ ایرانی ، بسیار از عدالت و مساوات سخن می رود. بسیار دانش اندوزی تشویق می شود اما آنگاه که نوبت به زنان می رسد گویی این مفاهیم ارزشمند تنها متعلق به مردان است و مراد از انسان در اینجا مردان می باشند.
اگر همین فردا اعلام شود که زنان حق ادامه تحصیل در مقطع بالاتر از دبیرستان را ندارند چه نهاد محکمی مقاومت می کند؟ اگر از فردا اعلام شود اینترنت تعطیل است چه نهادی می تواند کنترل کند؟
این مساله مانند دوران اصلاحات است که با یک دگمه عقب و به پایان رسید . در حقیقت زمین زیر پای اصلاحات سست بود و به سادگی فرو ریخت . بنظر می رسد تا سدهای محکمی ایجاد نشود و یا قاعده و نهادهای محکم قانونی بنا نشوند دکمه بازگشت کامپیوتر، ما را می تواند به گذشته های خیلی دور ببرد زمانهایی که نه حقی مطرح بود و نه جراتی برای سوال.
دیر زمانی است که به این می اندیشم، چرا در روزگاران گذشته عشق و مهر واقعی بود و اکنون نیست. چرا دوست داشتن حقیقت بود و امروز دروغ.
یادم است زمانی برای جا گرفتن در آغوش گرم، دلمان پرپر می زد واکنون می ترسیم در آن آغوش گرم مارها نهفته باشد.
یادم است جای بوسه های گرم که آرامش به ما می داد اکنون جز هراس چیزی نیست چرا که می ترسیم در کنار لبهای ما،لبهای دیگری نهقته باشد که ما نمیبینیم.
یادم است برای در آغوش فشردن یکدیگر مسابقه می دادیم که هر که برنده میشود عاشق تر بود، کسی از عشق پروا نداشت، اما اکنون برای در آغوش کشیدن یکدیگر به این فکر می کنیم مبادا قبل ما کسی با ارزش بیشتری آن راخریده باشد که عشق ما در قبالش به چشم نیاید.
یادم است قبل ها آدم ها برای فروکش کردن عشقشان، عشق بازی می کردند و اکنون جای آن عشق بازی را هوس بازی گرفته.
آدم ها به چشم یک طعمه به همدیگر نگاه می کنند، فقط برای سیرابی ولعشان.
چه حقیقت تلخی است نابودی عشق.
دیر زمانی است به این می اندیشم که عشق وجود دارد؟!
سالهاست در پی آنم اما نیافتم و همیشه به این جمله می اندیشم که " گشتم نبود نگرد نیست ".
دگمه بازگشت به عقب
سلحشور: سینمای ایران فاحشه خانه است . سینما دشمن معنویت است.
امسال 36 دانشگاه کشور ظرفیت پذیرش دختران را در برخی از رشته های دانشگاهی در دفترچه انتخاب رشته سال 91 حذف کرده اند و در حالیکه در سال 90 تنها دو رشته از ظرفیت دختران حذف شده بود، امسال 77 رشته کارشناسی پذیرش دختران ندارند.
مدتهاست سوال پررنگی در ذهنم شکل گرفته است . در قدیم می گفتند دختران اجازه ورود به مکتب خانه را نداشتند ، اجازه تحصیل و کار نداشتند ، تحصیل دختران را باعث فساد می دانستند .چرخ روزگار چرخید و خیلی از مسائلی که در گذشته تابو بودند الان جزء حقوق بدیهی افراد شمرده می شوند . این مساله را می توان ناشی از کتابهای آسمانی مانند قرآن یا ترقی بشر در اعلامیه هایی مانند حقوق بشر و یا بالا رفتن سطح سواد و گسترش تکنولوژی دانست .
اما ظاهرا هر سیستمی بازگشت پذیر است . دموکراسیهای مترقی و سیستمهای غربی امثال هیتلر و موسولینی را پرورش دادند. بلوک شرق استالین و لنین را پرورش داد و بسیاری از دستاوردهای خود را نابود کردند.
تمدنهای انسانی ظاهرا هرکدام دگمه بازگشت به عقب دارند آنها به سادگی می توانند بسیاری از زحمات و دستاوردهای گذشته خود را یک شبه برباد دهند چرا چنین است؟
به تمدن ایران که نگاه می کنیم بعضی از صفات در آن تثبیت شده است به برکت حضرت علی(ع) و امام حسین(ع) مردم ایران مردم ضد ظلمی بار آمده اند . آنها ظلم فجیع نمی کنند و جنایاتی که سایر ملل در حق دیگران روا داشته اند در ایران موضوعیت نداشته است .
مردم ایران حکومت را تقدیس نمی کنند . کل حکومت امامان شیعه ۵ سال بوده است و امامان شیعه اساسا منتقدان وضع موجود خلفای اموی و عباسی بوده اند.
مردم ایران به زبانشان عشق می ورزند - به تمامیت ارضیشان حساسند - بزرگان علم و ادب و هنرشان را پاس می دارند و زنانشان را باحیا نگاه می دارند.
مردم ایران معتدلند هیچگاه زنان را مایلمکشان حساب نکرده اند و چندهمسری و کنیزداری و برده داری رواج نیافته است . زنان در طول تاریخ علی رغم نمود بیرونی کم در جامعه ، درخانوادهها تکیه گاه بوده اند .
اما چیزهایی تثبیت نشده اند و به سادگی قابل بازگشتند. از آن جمله جنسیت و حقوق شهروندان است . در اسلام و فرهنگ ایرانی ، بسیار از عدالت و مساوات سخن می رود. بسیار دانش اندوزی تشویق می شود اما آنگاه که نوبت به زنان می رسد گویی این مفاهیم ارزشمند تنها متعلق به مردان است و مراد از انسان در اینجا مردان می باشند.
اگر همین فردا اعلام شود که زنان حق ادامه تحصیل در مقطع بالاتر از دبیرستان را ندارند چه نهاد محکمی مقاومت می کند؟ اگر از فردا اعلام شود اینترنت تعطیل است چه نهادی می تواند کنترل کند؟
این مساله مانند دوران اصلاحات است که با یک دگمه عقب و به پایان رسید . در حقیقت زمین زیر پای اصلاحات سست بود و به سادگی فرو ریخت . بنظر می رسد تا سدهای محکمی ایجاد نشود و یا قاعده و نهادهای محکم قانونی بنا نشوند دکمه بازگشت کامپیوتر، ما را می تواند به گذشته های خیلی دور ببرد زمانهایی که نه حقی مطرح بود و نه جراتی برای سوال.
خیلی کوتاه و کامل بود. خسته نباشید