جمهوریت- ایرج جمشیدی: رفتار محمود احمدی نژاد از بهمن ماه و به خصوص از زمانی که سید محمد خاتمی انصراف خود را از کاندیداتوری اعلام کرد، بیشتر نومیدانه و کمتر امیدوارانه است. نومیدی از اینکه مستقیم یا غیر مستقیم، آشکارا یا غیر آشکارا این پیام به او منتقل شده است که کاندیدای اصلی پاستور برای دوره دهم ریاست جمهوری کس دیگری غیر از رئیس جمهور فعلی خواهد بود و لاجرم او هم به سرنوشت خاتمی مبتلا شده است.
انتقال این پیام هم تأثیر لازم را گذاشته است و احمدی نژاد بیشتر رفتارهای نومیدانه یی از خود نشان می دهد و حتی برخی نزدیکان احمدی نژاد نظیر محمدحسین صفارهرندی وزیر ارشاد و فاطمه رجبی همسر غلامحسین الهام هم این ناامیدی را در نوشته های خود بازتاب داده اند.
تحلیل فوق برگرفته از باور و اخبار ارائه شده از سوی برخی شخصیت های اصلاح طلب و نیز بخش اصولگرایان میانه رو است. این روزها وقتی شخصیت های اصلاح طلب و اصولگرایان میانه رو در محافل نیمه خصوصی به تحلیل فضای انتخابات می پردازند، بیش از گذشته به این باور رسیده اند که احمدی نژاد رئیس جمهور بعدی نخواهد بود و نام او به عنوان یکی از سنت شکنان نظام جمهوری اسلامی ثبت خواهد شد. سنت شکنی که نتوانست بیش از یکدوره رئیس جمهور ایران شود و این برای اولین بار خواهد بود که در نظام جمهوری اسلامی رئیس جمهور یکدوره یی تجربه خواهد شد.
اما آیا این تحلیل برگرفته از ساخته های ذهنی تحلیلگران اصلاح طلب و اصولگراست و یا اینکه واقعاً پشت پرده اتفاقاتی رخ داده یا در شرف رخ دادن است؟ سوال این است چرا شخصیت هایی چون محمدحسین صفارهرندی که از حلقه کیهانی های دولت محمود احمدی نژاد به شمار می آید در روزنامه ایران ارگان دولت قلم می چرخاند و از اینکه احمدی نژاد رئیس جمهور بعدی نباشد، بی باکی نشان می دهد و می نویسد او در همین چهار سال کاری را که می بایست، انجام داد. آیا به اعتقاد وزیر ارشاد ماموریت احمدی نژاد همین چهار سال تمام شد و دیگر نیازی به حضور مجدد او نیست؟ چرا فاطمه رجبی همسر سخنگوی دولت و مدافع همیشگی محمود احمدی نژاد که معتقد است رئیس جمهور کنونی معجزه هزاره سوم است، نومیدانه او را شهاب سنگی می داند که چهار سال از فضای ایران عبور کرد و به گفته او همگان را ولو برای مدت چهار سال از فیض گوارای عدالت بهره مند کرد؟
همچنین برخی نمایندگان مجلس آشکارا و غیر آشکارا حتی به ابراز تردید درباره کاندیداتوری محمود احمدی نژاد پرداخته اند و معتقدند وقتی مجلس به مهمترین برنامه اقتصادی رئیس جمهور محمود احمدی نژاد « نقدی کردن یارانه ها و آزاد سازی قیمت سوخت و انرژی » رای نداد و از آن مهم تر نظرسنجی ها نشان از حمایت قاطع افکار عمومی از تصمیم مجلس دارد، دیگر دلیلی برای ریاست جمهوری دوباره احمدی نژاد باقی نمی ماند. در بخش سیاست خارجی هم اگرچه شاکله نظام همراهی کامل خود را با برخی حرکت های احمدی نژاد به خصوص در بخش انرژی هسته یی نشان داده است، اما با این وجود پرستیژ گفتمانی و ادبیات گفتاری محمود احمدی نژاد مورد شک و شبهه است و بسیاری از مقامات اصلی نظام معتقدند می توان با رئیس جمهوری غیر ازاحمدی نژاد و با ادبیات گفتاری متفاوت از ادبیات احمدی نژاد به همان اهداف با هزینه کمتر دست یافت.
همچنین تحلیل محتوایی سخنان نوروزی رهبر انقلاب در مشهد نشان می دهد ایشان بیشتر تأکید را بر مسئله سیاست خارجی داشته اند و مباحث سیاست خارجی بخش مهمی از دقایق سخنرانی را به خود اختصاص داده است. بنابراین در کنار هم قرار دادن تحلیل ها و خبرهای یاد شده لاجرم به یک نتیجه با احتمال قوی منجر خواهد شد و آن هم اینکه محمود احمدی نژاد کاندیدای اصلی پاستور برای دوره دهم نخواهد بود و از قضا او کسی است که پیش از همگان این پیام را دریافته است و از بهمن ٨٧ به این طرف آنرا در رفتارهای خود بروز داده است. آنجا که با مجلس وارد یک مجادله کلامی سنگین شد و قانونگذاران را به کارشکنی در کارهای دولت متهم کرد. اما ظاهراً احمدی نژاد بیکار نمانده و به مانند چهار سال گذشته شکایت نزد مقامات عالی تر برده است و آنگونه که خود احمدی نژاد پیش از عید در جمع دانشجویان گفته است به او توصیه شده که سکوت پیشه کند و مباحث را علنی نکند. این در حالی است که احمدی نژاد در چهار سال گذشته در مواردی با استفاده از شیوه تظلم خواهی توانسته بود از سد مجلس عبور کند. اما ظاهراً در تازه ترین نمونه این راه براحمدی نژاد بسته شده است و به همین دلیل برخی از آن به عنوان پایان احمدی نژاد یاد کرده اند.
سلام.
واقعا متاسفم برای اینکه این همه کارهای خوب احمدی نژادرا ندیدی.همان رفسنجانی خوب است براتون که مارادرجاهلیت وعدم آگاهی بگذارد.مثل برده زندگی می کردم نه آزاد اندیش
و این هم یک نظر هرچند بسیار نادر