انبه از محدود میوه‌هاى با ارزشى است که برگ، گل، میوه و هسته آن مصارف خوراکى و درمانى دارد. انبه داراى مقدار زیادى اسیدگالیک است. انبه رسیده از نظر طب قدیم ایران گرم و خشک و نارس آن سرد و خشک است. همچنین داراى مقادیر بسیار زیادى از ویتامین A، B، C است و براى تقویت بینایى موثر است. انبه در سلامتى پوست، استخوان و غشاهاى مخاطى و بافت خالى نرم بدن نقش مهمى دارد. مصرف انبه باعث تقویت بدن شده، ادرارآور و خوشبو‌کننده دهان است و در تابستان باعث از بین بردن عطش و کاهش حرارت بدن مى‌شود. مغز هسته انبه برطرف‌کننده اسهال، درمان سرفه‌هاى سخت و بواسیر خونی، تسکین‌دهنده آسم، تنگى نفس و سرماخوردگى است. همچنین زنانى که دچار خونریزى از رحم هستند یا بین دو عادت ماهیانه خونریزى دارند براى رفع آن مى‌توانند از مغز هسته انبه استفاده کنند. صمغ درخت انبه با روغن و آبلیمو براى ناراحتى‌هاى پوستى مفید است. همچنین آب برگ‌هاى درخت انبه براى برطرف کردن ریزش مو استفاده مى‌شود. شایان ذکر است که زیاده‌روى در مصرف انبه براى افرادى که طبع گرم دارند مضر است و این افراد باید آن را با سکنجبین میل کنند. همچنین هضم انبه براى بعضى از افراد سخت است و ممکن است ایجاد خارش و دمل نماید؛ اگر خوردن انبه ایجاد نفخ کند باید آن را با زنجبیل مصرف کرد.
آقا من عاشق انبهپارسال که روزی یه دونه می خوردم امثالل کمش کردم الان داشتم مطلبتون و می خوندم واقعاْ هوس کردم واقعاْ ممیوه خوش عطر و طعمی است.