و اما بعد ...

این وبلاگ محیطی دوستانه و خودمانی جهت طرح برخی مسائلی است که مفید بنظر می رسد.

و اما بعد ...

این وبلاگ محیطی دوستانه و خودمانی جهت طرح برخی مسائلی است که مفید بنظر می رسد.

و زمان پس از گذشتن

زن جوانی در سالن فرودگاه منتظر پروازش بود . چون هنوز چند ساعت به پروازش باقی مانده بود، تصمیم گرفت برای گذراندن وقت کتابی خریداری کند. او یک بسته بیسکوئیت نیز خرید و برروی یک صندلی نشست و در آرامش شروع به خواندن کتاب کرد...
مردی در کنارش نشسته بود و داشت روزنامه می‌خواند. وقتی که او نخستین بیسکوئیت را به دهان گذاشت، متوجه شد که مرد هم یک بیسکوئیت برداشت و خورد. او خیلی عصبانی شد ولی چیزی نگفت. پیش خود فکر کرد: «بهتر است ناراحت نشوم. شاید اشتباه کرده باشد.» ولی این ماجرا تکرار شد. هر بار که او یک بیسکوئیت برمی‌داشت ، آن مرد هم همین کار را می‌کرد. این کار او را حسابی عصبانی کرده بود ولی نمی‌خواست واکنش نشان دهد. وقتی که تنها یک بیسکوئیت باقی مانده بود، پیش خود فکر کرد: «حالا ببینم این مرد بی‌ادب چکار خواهد کرد؟»

مرد آخرین بیسکوئیت را نصف کرد و نصفش را خورد. این دیگه خیلی پرروئی می‌خواست! او حسابی عصبانی شده بود.
در این هنگام بلندگوی فرودگاه اعلام کرد که زمان سوار شدن به هواپیماست. آن زن کتابش را بست، چیزهایش را جمع و جور کرد و با نگاه تندی که به مرد انداخت از آنجا دور شد و به سمت دروازه اعلام شده رفت. وقتی داخل هواپیما روی صندلی‌اش نشست، دستش را داخل ساکش کرد تا عینکش را داخل ساک قرار دهد و ناگهان با کمال تعجب دید که جعبه بیسکوئیتش آنجاست، باز نشده و دست نخورده! خیلی شرمنده شد!! از خودش بدش آمد ... یادش رفته بود که بیسکوئیتی که خریده بود را داخل ساکش گذاشته بود. آن مرد بیسکوئیت‌هایش را با او تقسیم کرده بود، بدون آن که عصبانی و برآشفته شده باشد...
در صورتی که خودش آن موقع که فکر می‌کرد آن مرد دارد از بیسکوئیت‌هایش می‌خورد خیلی عصبانی شده بود. و متاسفانه دیگر زمانی برای توضیح رفتارش و یا معذرت‌خواهی نبود...
یادمون باشه که چهار چیز هست که نمی‌شه اونها رو بازگردوند :
1. سنگ ... پس از رها کردن!
2.حرف ... پس از گفتن!
3.موقعیت... پس از پایان یافتن! 

۴.و زمان ... پس از گذشتن!

نظرات 3 + ارسال نظر
دوست چهارشنبه 22 اردیبهشت‌ماه سال 1389 ساعت 14:35

قضاوت های سریع همیشه آفت تصمیم گیری ها بوده است. و تصمیمات ناصحیحی هم سرچشمه پشیمانی ها. پس همه باید یاد بگیریم که با متانت تصمیم بگیریم. صبر و متانت.

فرزاد چهارشنبه 22 اردیبهشت‌ماه سال 1389 ساعت 18:05

با سلام - بخش مهمی از رفتارهای ما منعکس کننده برداشت های اولیه و بعضا سطحی ماست. لازم است با نگرش جدی تر به این داستان به فکر برویم که واقعا آیا نمیشود اندکی اندیشید و صبر کرد. حتما شرایط بهتر خواهد شد. پیران دیر درست گفته اند که .....

sina جمعه 31 اردیبهشت‌ماه سال 1389 ساعت 12:18

salam
man koli dooram az ye doosti hamisheh fekr mikonam kash
oonmogheh ke baham boodim bishtar vaght mizashtam barash

با سلام . سینا جان این افسوس همیشگی آدمی است و اجتناب ناپذیر. حداقل الان با اون هایی که هستی بیشتر وقت بگذار و گذشته را فراموش کن.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد