دل من رای تو دارد سر سودای تو دارد رخ فرسوده زردم غم صفرای تو دارد
سر من مست جمالت دل من دام خیالت گهر دیده نثار کف دریای تو دارد
گل صدبرگ به پیش تو فروریخت ز خجلت که گمان برد که او هم رخ رعنای تو دارد
جگر و جان عزیزان چو رخ زهره فروزان همه چون ماه گدازان که تمنای تو دارد
هله چون دوست به دستی همه جا جای نشستی خنک آن بیخبری کو خبر از جای تو دارد
به دو صد بام برآیم به دو صد دام درآیم چه کنم آهوی جانم سر صحرای تو دارد
خمش ای عاشق مجنون بمگو شعر و بخور خون که جهان ذره به ذره غم غوغای تو دارد......
man gholame ghamaram gheire ghamar hich mago,
pish man joz sokhan az shame o shekar hich mago,
sokhan ranj mago joz sokhan ganj mago,
var az in bikhabari ranj mabar hich mago,
dosh divaneh shodam eshgh mara dido begoft, amadam nareh mazan jameh madar hich mago,
gooftam ey eshgh man az chiz degar mitarsam,
goft kan chiz degar nist degar hich mago,
man be gooshe to sokhanhay nahan mikhanam,
sar bejonban ke bali joz ke be be sar hich mago,
ghamari jan sefati da rah del peida shod,
dar rah del cheh latif ast safar hich magoo
ضمن تشکر اما نوشتن انگلیسی شعر خیلی سخته ها!
bebakhshid man keybordam
farsi saz nadasht.
شنیدم که چون قوی زیبا بمیرد
فریبنده زاد و فریبا بمیرد
شب مرگ تنها نشیند به موجی
رود گوشه ای دور و تنها بمیرد
در آن گوشه چندان غزل خواند آن شب
که خود در میان غزلها بمیرد
گروهی بر آنند کاین مرغ شیدا
کجا عاشقی کرد, آنجا بمیرد
شب مرگ از بیم آنجا شتابد
که از مرگ غافل شود تا بمیرد
من این نکته گیرم که باور نکردم
ندیدم که قویی به صحرا بمیرد
چو روزی ز آغوش دریا برآمد
شبی هم در آغوش دریا بمیرد
تو دریای من بودی آغوش واکن
که می خواهد این قوی زیبا بمیرد.