و اما بعد ...
این وبلاگ محیطی دوستانه و خودمانی جهت طرح برخی مسائلی است که مفید بنظر می رسد.و اما بعد ...
این وبلاگ محیطی دوستانه و خودمانی جهت طرح برخی مسائلی است که مفید بنظر می رسد.پیوندها
دستهها
جدیدترین یادداشتها
همه- برای ایجاد هیجان مثبت در زندگی چه کنیم؟
- راز موفقیت از نگاه سقراط
- لبخند
- یک روز زندگی
- داستانی کوتاه
- نوشیدنی های لاغر کننده
- نوشیدنی های لاغر کننده
- خواص دارویی کلم بروکلی
- وقتی عشق مان تمام شد چه کنیم؟
- اثرات آلودگی هوا بر مو
- مهمترین تفاوت مغز انیشتین با سایر انسانها
- چه زیبا گفته است " حضرت مولانا "
- بمناسبت زادروز فرخنده مولانا
- ناراحتیهای کبدی
- خواص معجزه آسای هندوانه
بایگانی
- شهریور 1393 2
- خرداد 1393 2
- اسفند 1392 1
- دی 1392 3
- آذر 1392 1
- مهر 1392 6
- مرداد 1392 1
- تیر 1392 1
- خرداد 1392 7
- اردیبهشت 1392 5
- فروردین 1392 9
- اسفند 1391 2
- بهمن 1391 10
- دی 1391 5
- آذر 1391 7
- آبان 1391 9
- مهر 1391 13
- شهریور 1391 10
- مرداد 1391 9
- تیر 1391 17
- خرداد 1391 31
- اردیبهشت 1391 31
- فروردین 1391 26
- اسفند 1390 27
- بهمن 1390 34
- دی 1390 14
- آذر 1390 9
- آبان 1390 13
- مهر 1390 9
- شهریور 1390 11
- مرداد 1390 17
- تیر 1390 9
- خرداد 1390 15
- اردیبهشت 1390 15
- فروردین 1390 18
- اسفند 1389 14
- بهمن 1389 13
- دی 1389 16
- آذر 1389 14
- آبان 1389 9
- مهر 1389 12
- شهریور 1389 18
- مرداد 1389 32
- تیر 1389 31
- خرداد 1389 27
- اردیبهشت 1389 30
- فروردین 1389 27
- اسفند 1388 18
- بهمن 1388 37
- دی 1388 39
- آذر 1388 45
- آبان 1388 46
- مهر 1388 15
- شهریور 1388 7
- مرداد 1388 9
- تیر 1388 18
- خرداد 1388 16
- اردیبهشت 1388 25
- فروردین 1388 15
- اسفند 1387 37
- بهمن 1387 38
- دی 1387 40
آمار : 181860 بازدید
Powered by Blogsky
ابودا
جمعه 12 شهریور‌ماه سال 1389 ساعت 14:27
با سلام واقعا این روز زور رهایی از هر نوع غصب و غاصبی است. در هر نوع آن.
شما هم خودتان را درگیر این اصطلاحان نخ نما وتکراری کرده اید که مورد تایید عموم مردم نیست.
بگذرم حسین جان
با سلام - بهتر بود اینجوری مینوشتید:
امروز روز قدس است. روز ملی انزجار از غاصبان در هر لباس و شکل. و در تمامی دنیا.
تکبیر!
سلام
وبلاگ خوبی داری
به من هم سر بزن
-------------------
گالری عکس بازیگران سینما
www.parspic.ir
بردگی
فیلم جدید اسپارتاکوس را در تعطیلات آخر هفته دیدم و معنای واقعی بردگی را فهمیدم ، از بین رفتن هویت انسانی و به بند کشیدن بردگان برای مبارزه و به خاطر پول ؛ در زندگی روزمره خیلی از ما بردگی می کشیم ، برده زن ، پول ، مقام ، ماشین ، ستایش ، غذا ، ملک و املاک و... .
اسارت ، بردگی یا خودفروشی نه مختص زنان است و نه مردان . وقتی صندلی مان یک پله ارتقاء می یابد و رفتارمان فرق می کند وقتی 20 متر متراژ خانه مان اضافه و یک محله بالاتر می رویم وقتی درون سانتافه می نشینیم و خلق الله را از یاد می بریم ، وقتی ازدواج می کنیم و ارتباطمان را با خانواده کم می کنیم همگی نشان دهنده کم ظرفیت بودن ماست ، ظرفیت نیز مال یک شب و دو شب نیست مال خانواده هایی است که 3 نسل روی فرزندانشان کار کرده اند ، مال افرادی است که از اسب افتاده اند ولی از اصل نیافتاده اند . مال کسانی است که همه چیز دور و برشان بوده است ولی راه خودشان را رفته اند . ماه رمضان نیز از این منظر زیباست برده غذا و دود و دم نبودن ، کنترل شهوت و مراقبت از نفس از ویژگیهای این ماه است ، ممکن است در این ماه بازدهی و رشد مان کم و خوابمان زیاد شود ولی حداقل قدرت کنترلمان زیاد می شود و این چیز کمی نیست. مرسی
آرزوهای بزرگ
با سلام ، همکاری دارم میانسال که می گفت ، ازدواج کردم ، صاحب بچه هستم ، شکرخدا زندگیمان خوب است هم ماشین دارم هم خانه دیگر باید فکر رفتن و آخرت باشم .
به گمانم فکر قیامت و روز جزا چیزی نیست که مخصوص سن و یا دوره خاصی از زندگی باشد حقیقتی است که در طول زندگی جریان دارد .
غرض از نوشتار فوق نه بحث قیامت بلکه بحث رویاها و خواسته های افراد است . خیلی ها در 40سالگی تمام می شوند یعنی به میانگینی از خواسته های خود می رسند بعد از آن فقط کم و زیاد کردن است ، رویاها و خواسته های خیلی ها سقف محدودی دارد از خود نیز انتظار کمی دارند باالطبع میزان پرورش علایق و استعدادهای آنان و همچنین کسب لذت و رنج نیز در همان حد می ماند .
یکی از تفاوت های غرب و شرق نیز همان پرورش رویاهاست در غرب رویاپردازی ، خیالپردازی و آرزوهای بزرگ را نه تنها نفی بلکه تشویق می کنند و میلیاردها دلار سود می برند در شرق برد با کلیشه هاست .
به زنگ انشاهای خود نگاهی بیندازیم : "چکاره می خواهید شوید ؟ می خواهم دکتر شوم تا خدمت کنم ." ذهنیت فرد تا جایی است که جامعه مجاز می داند . دوستی داشتم که بسیار در درس ریاضی قوی بود ولی در یک خانواده کاملا سنتی بزرگ شده بود که آینده را در پزشک شدن می دیدند . دوستم پزشکی شرکت کرد و دامپروری ارومیه قبول شد و آخرین باری که دیدمش در یک مبل سازی کار می کرد و هر روز قرص اعصاب می خورد .
در تفکر غالب ما دنیا گذرگاهی است برای آخرت این حرف درست است اما در این گذرگاه باید عمر را تلف کرد و یا تا آخرین لحظات دنبال تجربه های نو بود ؟ یادگیری آنچه نمی دانیم ، سیاحت جاهای مختلف ، برخورد با افراد متفاوت و فرهنگ های کاملا عجیب و دنبال کردن رویاها و آرزوهای کودکی ؟
پس امروز دوباره به گذشته برگردید و ببینید چقدر به خواسته های خود نزدیک شده اید و چقدر دور؟ مانند آنها نباشیم که بعد از بازنشسته شدن زندگیشان تمام شده است . مرسی