ترجیح می دهم که با خداوند در جهنم باشم تا بدون او در بهشت

مرد دانایی بود که به مدت چند سال آرزو داشت که راه خدا به او نشان داده شود. هر روز از بقیه انسان ها جدا می شدو دعا می کردکه با یک معلم مذهبی، یک مقدس، یک آگاه به حقایق رو به رو شود. یک روز همان طور که دعا می کردصدایی شنید: به فلان محل برو، مردی را خواهی دید که راه سعادت و خوشبختی را به تو نشان خواهد داد.

وقتی این کلمات را شنید قلبش از شادی پر شد. به محلی که صدا به او گفته بود رفت. وقتی مرد ساده و فروتنی را دید که لباس های ژنده بر تن داشت و پاهایش گل آلود بود، غرق در تعجب شد.

مرد دانا نگاهی به دور و برانداخت ولی کس دیگری را آنجا ندید. بنابراین به آن ژنده پوش گفت: صبح شما بخیر.

مرد فقیر به آرامی جواب داد: من هرگز صبح بدی نداشته ام.

مرد دانا گفت: خدا به تو طالعی نیکو بدهد.

مرد فقیر گفت: من هرگز طالع بد نداشته ام.

حیرت مرد دانا بیشتر شد به فقیر گفت: تمیدوارم که خوشبخت شوی.

فقیر جواب داد: من هرگز بدبخت نبوده ام.

مرد گفت: به خوبی قادر به فهمیدن نیستم، خواهش میکنک برایم توضیح بده.

فقیر گت: با کمال خوشحالی، تو برایم صبح خوبی آرزو کردی. من هرگز صبح بدی نداشتم. چون اگر غذایی هم برای خوردن نداشتم، سپاس خدا را گفته ام. اگر باران می بارید یا برف، یا اگر هوا گرم بود باز هم خدا را ستایش می کردم، بنابراین هرگز صبح بد، صبحی شر نداشته ام.

برایم طالع خوب آرزو کردی، ولی من هرگز طالع بد نداشته ام. چون همیشه در آغوش خداوند هستم و می دانم که هر چه خداوند برایم می فرستد بهترین اتفاقی است که می تواند برایم رخ دهد. من با شادمانی هرچه را که او برایم می فرستد- سلامتی یا بیماری، فقر یا بی نیازی، شادی یا غم- به عنوان هدیه ای از سوی خدا، قبول می کنم.

برایم خوشبختی آرزو کردی، من هرگز بدبخت نبوده ام. چون بزرگترین آرزو در قلبم این است که با خواست و اراده خدا یکی باشم و خواست و اراده خودم را کاملا" به خواست خداوند تسلیم کرده ام، به طوری که هر چه خواست خداوند است، من می خواهم. مرد دانا با حیرت گفت: اگر خداوند تو را به دوزخ بفرستد چطور ؟

مرد فقیر گفت: مرا به دوزخ بغرستد؟ خداوند مهربانتر از آن است که چنین کاری کند. ولی حتی اگر مرا به آنجا بفرستد،‌من دو دست دارم که او را در آغوش بکشم یکی دست فروتنی و تواضع است و دیگری عشق. با این دستها طوری او را در آغوش می گیرم که مجبور شود با من به دوزخ بیاید. من ترجیح می دهم که با خداوند در جهنم باشم تا بدون او در بهشت.  

از کتاب " چرا انسان های خوب رنج میبینند؟ " نوشته جی.پی.واسوانی، مترجم شهناز مجیدی