اول آنکه یک بار برای همیشه تصمیم بگیریم که هرگز دوباره به گناه نخواهیم افتاد. نقل است که بیشتر مردم که از گناه فرار می کنند، معمولا نشانه پستی خود را به جا می گذارند. اگر بخواهیم بر وسوسه غلبه کنیم، باید آماده و مشتاق باشیم که دستهایمان را هم اکنون و هم اینجا از گناه بشوییم و همه نوع فداکاری به خاطرش بنماییم. هیچ بهایی برای وارد شدن به زندگی جدید گران نیست.
دوم آنکه، با قلبی پشیمان و فروتن بیاییم به گناهانمان اعتراف کنیم و بعد به رحمت خدا فکر کنیم که سیاهترین نقطه های قلب ما را می شوید. پس از آن دیگر به آن فکر نکنیم. چون هر مرتبه که به آن فکر می کنیم بیشتر و بیشتر به سوی آن کشیده می شویم. نقل است دختری که از راه راست منحرف شده بود نزد استاد مقدسی رفت و اشک پشیمانی می ریخت و طلب بخشش می کرد. استاد به چشمان پشیمانش نگاه کرد و گفت: فرزندم آنچه که خدا فراموش کرده را فراموش کن. برو و زندگی جدیدی را شروع کن.
و سوم آنکه، انسان هرچه بیشتر به خدا رو کند بیشتر می فهمد که بنده خداست. خدا پادشاه جهان و ما آفریده او. اگر فقط یک چیز یادمان باشد که ما بنده اوییم، از انجام کارهای غلط روی گردان خواهیم شد.
چهارمین پیشنهاد عملی، رویگردانی از موقعیت های خطرساز است. راه نباختن آن است که از محلی که بطور قطعی باعث باخت می شود دور شد.
پنجمین راه کار، مراقبت از افکار است. اگر افکار پاک داشته باشیم، آینده ای شریف برای خود می سازیم. توماس اکمپیس می گوید: اول یک تصور شیطانی به ذهنت می رسد و بعد تصویری سمج و بعد از آن حرکت شیطانی و بعد رضایت. نصیحت او این است که : جلوی شروع را بگیرید و از افکارتان مراقبت کنید.
از کتاب قرص های آرامش و شادی نوشته جی. پی. واسوانی
من هفتصد بار اشتباه نکردم، من یک بار اشتباه نکردم. من زمانی موفق شدم که هفتصد راهی را که موفقیت آمیز نبود اصلاح کردم. هر گاه راهی را که عمل نمی کرد حذف کردم راهی را پیدا کردم که کار می کرد.توماس ادیسون
There are moments in life when you miss someone
So much that you just want to pick them from
Your dreams and hug them for real