گاهی وقت ها باید به خاطر جایى که هستی شاد باشی.
گاهی وقت ها متوجه جایی که ایستاده اى نیستى.
گاهی وقت ها نگاه دیگران برات مهمتر از نگاه خودت به زندگی می شود.
گاهی وقت ها صدای دیگران نمی گذارد آنچه را که باید، بشنوى.
گاهی وقت ها مى بازى اما شاید به هدف نزدیکتر شده باشى.
گاهی وقت ها داشته هایت بیشتر از ادعایى است که برنده ها دارند.
گاهی وقت ها لازم است هر جا که هستى از خودت راضى باشى
فیلم به موقع (in time)
در آینده نه چندان دور بسر می بریم. در این دوره میزان کامل عمر طبیعی یک انسان به 25 سال رسیده است و پس از آن هر چقدر پول داشته باشی می توانی عمر کنی و در 25 سالگی بمانی .اما در یک شب جوانی فقیر به نام ویل سالاس (جاستین تیمبرلک) به شکل اتفاقی با مردی روبرو می شود که عمری بسیار طولانی دارد و بعد از دریافت این عمر از او (با تماس ساعد دست ها باهم) ، قصد دارد تا شرایط زندگی اش را تغییر دهد. اما پلیس فکر می کند که این میزان طول عمر با دزدی بدست آمده است . جاستین مادرش را فقط به خاطر اینکه به موقع نتوانسته بود عمرش را شارژکند از دست داده بود. در این دوره مفهوم زمان تغییر کرده و جایگزین همه چیز، زمان است. مردم از بدو تولد صاحب ساعت هایی در مچ خود شده اند که عمر باقی مانده آنها را نشان می دهد و برای خرید و فروش بجای پول ، عمر و زمان خود را می فروشند. مطلب بالا خلاصه ای از فیلم بسیار زیبای in time است . این فیلم استثمار و تبعیض را از اصلی ترین سرمایه انسان یعنی زمان او آغاز کرده است .هرچقدر پول داشته باشی می توانی عمر کنی و از زمان خود حغاظت کنی. قشر فقیر تنها امکان شارژ زندگی برای یک روز را دارد،آنهم درصورتیکه سرقت نشود اما ثروتمندان برای دهها و حتی صدها سال عمر و زمان ذخیره کرده اند. این فیلم استعاره ای بسیار زیبا برای زمانه مااست. زمانه ای که طول عمر و کیفیت زندگی رابطه ای تنگاتنگ با ثروت دارد و سرمایه به مهمترین عامل حیات تبدیل شده است.
نوازشم کن نترس تنهایی ام واگیر ندارد...