به اطراف که نگاه می کنیم، تقریبا همه مان، پی هدف در حال گذران عمریم. بی هدفی بیداد می کند. راستی چه باید کرد. بدون داشتن هدف و انگیزه کافی در زندگی، عملا فقط منتظر پایانیم و این بنظر من بدترین نگرش به دنیاست. واقعا منظور از این همه تشکیلات دنیوی همین بوده. نمیدانم، لیکن بنظر منتظر پایان راه در این دیار بودن، به خطا رفتن است. بیدار شدن و کار و خواب و ... و کمی استراحت و معاشرت. نه این ها کافی نیست.
چه کنیم ؟
ای دلـبر مـا مــباش بــــی دل بـر مـا
یک دلـبر مـا بـه کـه دو صد دل بـر مـا
نــه دل بـر مــا نــه دلــبر انـدر بـر مـا
یـا دل بـــر مــا فِـــرِست یـا دلــبر مـا
سلام
همچین حسی رو من هم دارم. جالبه فقط دارم وقت گذرونی میکنم . نه هدفی نه انگیزه ای . ولی دور وبرم هم مثل منم. من نمیدونم چیکارباید بکنیم. پس ؛ چه کنیم ؛ رو نمیدونم. هرکی میدونه کمک کنه.