تمام غصه ها از همان جایی آغاز می شوند که، ترازو بر می داری می افتی به جان دوست داشتنت.
انـدازه مـی گـیـری! حسـاب و کـتـاب مـی کـنـی !
مقـایـسـه مـی کـنـی! و خدا نـکـنـد حسـاب و کـتـابـت بـرسـد بـه آنـجـا کـه زیـادتر دوستش داشته ای، کـه زیـادتـر گذشـتـه ای، که زیـادتـر بـخـشـیـده ای، به قـدر یـک ذره، یک ثانیه حتی !
درست از همانجاست که توقع آغاز می شود و توقع آغاز همه ی رنج هایی است که ما می بریم…!
ماندن همیشه خوب نیست، رفتن هم همیشه بد نیست...
گاهی رفتن بهتر است،گاهی باید رفت ،باید رفت تا بعضی چیز ها بماند...
اگر نروی هر آنچه ماندنیست خواهد رفت...
اگر بروی شاید با دل پر بروی ولی اگر بمانی با دست خالی خواهی ماند...
گاهی باید رفت و بعضی چیزها که بردنی ست با خود برد...
...مثل یاد، مثل خاطره ،مثل غرور...
و آنچه ماندنیست را جا گذاشت، مثل یاد، مثل خاطره، مثل لبخند...
رفتنت ماندنی می شود، وقتی که باید بروی...
و ماندنت رفتنی می شود، وقتی که نباید بمانی...
برو و بگذار چیزی از تو بماند که نبودنت را گرانبها کند ...
برو و بگذار پیش از اینکه رفتنت دردی بر دلی بنشاند، خاطره ای پر حسرت شود ...
برو و نگذار ماندنت باری بشود بر دوش دل کسانی که شکستن غرورت برایشان...
از شکستن سکوت آسانتر.
جالب بود . متشکرم