هر صبح که خورشید میدمد، دلایل فراوانی، بیش از فراوان!! برای پایکوبی و ترانهخوانی خواهی یافت. و بزودی شب از راه میرسد با زیبایی تاریکش و آن همه ستارگانش. رمز و راز تو را احاطه میکند؛ رمز و راز تاریکی، خنکای شب و سکوت و موسیقی پایان ناپذیرش. امیال و خواستهها سبب تحول شما نمیشوند، امیال و خواسته یعنی :”بیشتر به من بده! من شاکیم! متقاضیم!” خرسندی و سپاسداری یعنی :” این همه چیز به من عطا شده است، چرا خرسند نباشم و سپاس نگذارم؟!” و راز خرسندی درک این “همه چیز” است!