سخنی از پدر

در عصر جاهلیت نوین ، تنهایی باشکوه است. 

خفاشان ، همدم نیستند. 

صدایت در آغوش روییده صمیمیت ، همه جا یتیم مانده 

آنچه خواسته ایم ، گفته ایم ، شنیده ایم.

کاش قلب ها ،شنواتر از گام ها می بود.

دوستان

وقتی تنهاییم دنبال دوست می گردیم. 

پیدایش که کردیم دنبال عیب هایش می گردیم. 

وقتی از دستش دادیم در تنهایی دنبال خاطراتش می گردیم. 

" ژان پل سارتر "

گفتگوی به یاد ماندنی جیمزاستوارت و دامادش در فیلم shenandoah

جیمز استوارت خطاب به داماد تازه اش: می دونی اگر زنی را دوست داشته باشی ولی ازش خوشت نیاد شب می تونه سرد و طولانی بشه و تا طلوع آفتاب احساس تحقیر شدن بکند؟ داماد تازه: من از جنی "دخترتان" هم خوشم می آید و هم او را دوست دارم .
جیمز استوارت خطاب به دامادش: سم رسیذگی به زنها کار راحتی نیست، اونها چیزهایی ازت انتظار دارن که هیچ وقت درخواست نکردن، و وقتی به اون چیزها نمی رسن، ازت می پرسن چرا؟؟ و همینطور پیش می رن و آدم را بابت انجام ندادن کاری که اصلا نمی دونسته باید انجام بده تنبیه میکنن!

سخن روز (دو شنبه)

بعضی حرفارو نمیشه گفت، باید خورد !!

ولی بعضی حرفارو نه میشه گفت، نه میشه خورد !

می مونه سردل ! 

میشه دلتنگی ! 

میشه بغض !

میشه سکوت !  

میشه همون وقتایی که خودتم نمیدونی چه مرگته!!

درآمد گردشگری ترکیه به 50 میلیارد دلار می‌رسد

در حال حاضر بیشتر گردشگران ترکیه از کشورهای عربی حوزه خلیج‌فارس آلمان، روسیه، انگلیس و ایران بوده و مابقی نیز از کشورهای بلغارستان، هلند، گرجستان، فرانسه، سوریه و ایتالیا هستند.
دولت ترکیه قصد دارد تا سال 2023 درآمد این کشور را از محل صنعت گردشگری به دو برابر افزایش دهد.
به گزارش ایسنا، در شرایطی که طی دو سال اخیر وقوع بهار عربی افزایش چشمگیر درآمدهای ترکیه از محل صنعت گردشگری را در پی داشته است، دولت این کشور قصد دارد تا سال 2023 درآمد ترکیه از محل صنعت گردشگری را دو برابر کند.

10 علامت هشدار برای آلزایمر

یک روانشناس و گیرنده آزمایش های تخصصی در انجمن آلزایمر ایران 10 علامت مهم هشدار این بیماری را تشریح کرد.
ˈپروین سپهریˈ در گفت و گو با خبرنگار ایرنا، از دست دادن و بروز اختلال در حافظه، اختلال در اجرای کارهای عادی، ضعف بیان، فراموش کردن زمان و مکان، ضعف و کاهش حس قضاوت، بروز اشکال در تفکر، جابجا گذاشتن اجسام، تغییر در حالات و رفتار و از دست دادن انگیزه را از جمله علایم هشدار دهنده برای بروز این بیماری عنوان کرد.

به کجا چنین شتابان

حدود ۷ سال پیش عده ای اقتصاددان طی نامه های جداگانه و در جلسات حضوری با مدیران ارشد کشوری متذکر شدند که " این ره که می روید به ترکستان است". اما پاسخ ها چه بود؟. بی اعتنایی، بازنشسته کردن اجباری و بعضا توهین. حال همه مردم با تمام وجود خطرات مطرح شده در آن ایام را لمس می کنند. واقعا متولیان امر نباید بخاطر از بین بردن این همه نعمات خداوندی در این کشور و نابود کردن سرمایه های مادی و معنوی این کهن کشور در مقابل خداوند بازخواست شوند. و آیا امیدی به این آب از جوی رفته هست؟ هرچه جلوتر می رویم بنظر کار سخت تر و سخت تر میشود. کی اراده بر سامان این اوضاع تعلق می گیرد، خدا عالم است.

از دوست بسیار عزیزی

 

پرسید : کدام راه نزدیکتر است؟ 

گفتم : به کجا؟ 

گفت : به خلوتگاه دوست 

گفتم : تو مگر فاصله ای می بینی. بین آن کس که دلت منزل اوست.

سخن روز ( از دوست عزیزی)

از لحظه به لحظه زندگی کردن گریزی نیست.

باید هر لحظه را چنان زندگی کنی که گوی واپسین لحظه است.

پس وقت را در جدل،گلایه و نزاع تلف نکن.

شاید لحظه بعد حتی برای پوزش طلبی در دست تو نباشد.

از دوست عزیزی

جملاتی ماندگار از سهراب
نه تو می مانی و نه اندوه
و نه هیچیک از مردم این آبادی ...
به حباب نگران لب یک رود قسم،
و به کوتاهی آن لحظه شادی که گذشت،
غصه هم می گذرد،
آنچنانی که فقط خاطره ای خواهد ماند ...
لحظه ها عریانند.
به تن لحظه خود، جامه اندوه مپوشان هرگز.

کلامی شایسته از مولانا

در جهان تنها یک فضیلت وجود دارد
و آن آگاهی است 

و تنها یک گناه 

و
آن جهل است

در زمان حیاتت مفید باش

مرد ثروتمندی به کشیشی می گوید: نمی دانم چرا مردم مرا خسیس می پندارند.

کشیش گفت: بگذار حکایت کوتاهی از یک گاو و یک خوک برایت نقل کنم.

خوک روزی به گاو گفت: مردم از طبیعت آرام و چشمان حزن انگیز تو به نیکی سخن می گویند و تصور می کنند تو خیلی بخشنده هستی. زیرا هر روز خدا برایشان شیر و سرشیر می دهی. اما در مورد من چی؟ من همه چیز خودم را به آنها می دهم ِ از گوشت ران و گرفته تا سینه ام را. حتی از موی بدن من برس کفش و ماهوت پاک کن درست می کنند. با وجود این کسی از من خوشش نمی آید. علتش چیست؟

می دانی جواب گاو چه بود؟ جوابش این بود: شاید علتش این باشد که هر چه من می دهم در زمان حیاتم می دهم

گذشت ایام

خیلی ها از اینکه ایام زود میگذره و هواسشون نیست بعنوان امتیاز یاد میکنند و معمولا میگن پس خوش گذشته که نفهمیدی چگونه گذشت و زود گذشت. اما بنظر من این نفهمیدن گذر زمان جالب نیست. گذر زمان برگشت ناپذیر و عمر هم محدود. پس درک نکردن سپری شدن ایام یعنی هدر دادن این ایام محدود . بهر دلیلی. مثلا خود من مدتی است بدلیل مشغله فراوان نرسیدم سری به وبلاگ و دوستان این محیط بزنم. این اصلا خوب نیست. یا به یکی از دوستان گفتم این ماه رمضان سریعترین ماه رمضان عمر من بود و این هم یعنی نفهمیدن زندگی و غرق در روزمرگی. همین

من روزه ام را از روی هوس نشکستم (منصور حلاج)

ظهر یکی از روزهای رمضان بود. حسین حلاج همیشه برای جزامی ها غذا می برده و اون روز هم داشت از خرابه ایی که بیماران جزامی توش زندگی می کردند می گذشت. جزامی ها داشتند ناهار می خوردند. ناهار که چه؟ ته مونده ی غذاهای دیگران و چیزهایی که تو اشغال ها پیدا کرده بودند و چند تکه نان. یکی از اون ها بلند میشه به حلاج می گه: بفرما ناهار ! 

- مزاحم نیستم ؟

- نه بفرمایید

سید نکته را گرفتی!

دبیرستان تعطیل شده بود، سال دوم دبیرستان بودم، با شتاب به مدرسه ی طلبگی (مسجد حاج مد ابراهیم) می رفتم. توی ذهنم درس منطق را مرور می کردم. کتاب الکبری فی المنطق که البته کتاب کوچکی بود اما پر باروپرنکته. درست سر پیچ کوچه مدرسه، توی خیابان عباس آباد، میان باغ ملی و سه راه ارامنه؛ دیدم زن خاچیک با دخترش سونیا دارند از روبرویم می آیند. شش سال می شد که آن ها را ندیده بودم. سونیا دو سال از من بزرگتر بود. مادرش مثل بیشتر زن های ارمنی روسری اش را پشت گردن و زیر بافه ی موهاش گره زده بود. گوش هاش هم با گوشواره های فیروزه ای بیرون روسری سفیدش مانده بود